BELTRUM / OOST GELRE – Tijdens de allereerste editie van het Donutfestival zijn er kampvuurgesprekken en op het plein zijn er marktkramen van anders-doeners. Hier in de gezellig aangeklede Toltuin in Beltrum vieren festivalbezoekers dat het anders kan door een walhalla-economie te creëeren die groener en socialer is en die alles beter betaalbaar en beheersbaar maakt. Er zijn poëten, muzikanten, koks en gastheren en -vrouwen. De tafels zijn gedekt en bij de kampvuren zijn zitjes ingericht.
Een van de drie kampvuursessies op het Donutfestivaln in Beltrum in juni van dit jaar. – Foto: Eveline Zuurbier
Regen mag de pret niet drukken
Al hoewel…. de regen in de middag met bakken naar beneden komt, staat de weide halverwege de middag vol met auto’s van bezoekers die naar het Donutfestival zijn gekomen. Geen enkel organisatielid of festivalbezoeker laat zich door de regen opjutten. De loods, de kas en het bomendak bieden voldoende soelaas om de activiteiten handig om te buigen naar alternatieven. Het lijkt er zelfs op dat het festival er een stuk leuker van wordt. Op het plein met kramen staan standhouders en belangstellenden gewoon droog. En wanneer de bui is overgetrokken, fluiten vogels hun hoogste lied. Dat nodigt uit om weer naar buiten te gaan naar een volgend kampvuur. De troubadour speelt, en de theaterman gooit in de paar minuten van elkaar treffen het traditionele denken van de menigte overhoop. Er verschijnen glimlachen op de gezichten.
Kennis delen en netwerken opbouwen
“We willen op dit festival niet alleen kennis delen en dus alleen maar informatie zenden,” wijst Anke Sitter rechtuit van zich af, “maar ook gesprekken aanbieden zodat mensen voor zichzelf aanknopingspunten vinden. Het Donutfestival bereikt haar doel wanneer nieuwe netwerken ontstaan waarbinnen mensen elkaar vinden,” legt Anke het vieren en de bedoeling van het festival uit. Ze is het brein achter het Donutfestival.
Circulair kunnen zijn en praktische oplossingen
Standhouders bij de kraampjes op het festival bieden circulaire manieren van verduurzamen aan, “en laten zien hoe je problemen kan aanpakken zodat we geen crisissen om ons heen bouwen,” legt Anke uit. Het initiatief om met de restproducten van stro uit de Achterhoek te isoleren om energie te besparen en dat verderop in de keten ook bijdraagt aan een eerlijke energieverdeling, is zo’n voorbeeld. De bouw van een nieuwe voedselketen en experimenteren met ‘goed doen’ zijn andere voorbeelden. Woningtekort, kansengelijkheid in het onderwijs, de problemen rond boeren en ‘landbouwen’ gaan allemaal volgens het donutprincipe. Klinkt mooi, maar hoe werkt dat allemaal in de praktijk?
De Donut-economie uitgelegd
“De Donut-economie faciliteert in eerste instantie de samenleving en gaat over economische bloei voor iedereen in plaats van economische groei nastreven. De zachte kant, de sociale kant, staat centraal. Het gaat om meer verwevenheid creëren met bijvoorbeeld de landbouw. Met egocentrisch gedrag, individualisering gaan we de problemen niet oplossen of eigenlijk niet iets nieuws opbouwen.” Op het festival worden tal van ideeën toegepast van de ‘donuteconomie’. Ze zijn gebaseerd op de theorie van de Britse econoom Kate Raworth van de Universiteit van Oxford.
Van klassiek groeimodel naar Donut-model
Volgens Raworth vragen de problemen van deze tijd om een andere aanpak dan die in het klassieke groeimodel. Economische groei zoals we die nu kennen leidt namelijk tot klimaatverandering en sociaal-economische ongelijkheid, stelt zij. Dat kan en moet anders, volgens Raworth. In tegenstelling tot de almaar stijgende lijn uit het klassieke groeimodel, ziet Raworths model eruit als een donut. De binnenkant staat voor een tekort aan basisbehoeften, zoals zorg en huisvesting. De buitenkant visualiseert de zogeheten ‘planetaire grenzen’ zoals klimaat en milieu, waarbinnen de hele economie zou moeten opereren. Niet concurreren, maar iets teruggeven aan de ander of het andere bedrijf.
Nieuwe netwerken opbouwen
Het zijn vooral de bezoekers die vrijdag naar het Donutfestival zijn gekomen, die hier al mee bezig zijn, aldus Anke. Bij elke kampvuursessie zit het vol mensen. Allemaal gaan ze het gesprek aan en dat gaat geheel vanzelf. Mensen die elkaar niet kennen, komen met elkaar in gesprek. En dat is precies wat het Donutfestival wil bereiken: nieuwe netwerken opbouwen. “We gaan met het Donutfestival zeker verder. Hoe? Dat hangt af van wat hieruit geoogst is geworden. De ‘Donut-Intermezzo’s, de tussenpauzes van dit Donutfestival in het klein, hebben ons wakker gehouden voor elk onderwerp dat vandaag aan de orde is gekomen en uiteindelijk de belangstelling voor dit festival geleverd. We zijn met de mensen in gesprek gekomen.”
Geschreven door Eveline Zuurbier
Mail ons!
Heb jij een tip of opmerking? Mail naar de redactie: redactie@1achterhoek.nl.